Kazepin

Kazepin nedir ne için kullanılır, Kazepin nasıl kullanılır, Kazepin’in saklanması, Kazepin’i kullanmadan önce dikkat edilmesi gerekenler, Kazepin’in olası yan etkiler nelerdir.

Tablet

Karbamazepin

Ambalaj:

 200 mgx24 ve 160 tablet.

Endikasyon:

 Epilepsi tedavisinde,sekonder jeneralizasyon veya sekonder jeneralizasyon olmaksızın kompleks ve basit parsiyel nöbetler (bilinç kaybı ile veya bilinç kaybı olmaksızın),jeneralize tonik klonik nöbetler, nöbetlerin karışık şekillerinde endikedir vehem monoterapi hem de kombine tedavi için uygundur. Genellikle absans nöbetlerinde (petit mal) ve miyoklonik nöbetlerde etkin değildir. Akut mani ve bipolar affektif bozuklukları önlemek ve oluşumunu azaltmak için süre tedavisinde; alkolü bırakma (alkol yoksunluk) sendromunda; idiyopatik trigeminal nevralji ve multipl skleroza bağlı (tipik ve atipik) trigeminal nevraljide, idiyopatik glossofaringeal nevraljide; ağrılı diyabetik nöropatide; Diabetes insipidus sentralis; nörohormonal orijinli poliüri ve polidipsi tedavisinde endikedir.

Kontrendikasyon:

 Carbamazepine veya yapısal olarak benzerlik gösteren ilaçlara (trisiklik antidepresanlar) karşı aşırı duyarlılık. Atriyoventrikülerblok, geçmişte kemik iliği depresyonu veya akut intermitant porfirisi olanhastalar. Trisiklik antidepresanlarla yapısal ilişkisi olduğundan karbamazepinin MAO inhibitörleri ile kombine kullanımı önerilmez. MAO inhibitörleri, karbamazepin verilmeden en azından 2 hafta veya klinik durum elverirse daha uzun bir süre önce kesilmelidir.

Uyarılar:

 Karbamazepin Sadece tıbbi gözetim altında verilmelidir. Karbamazepin, tipik ve atipik bilinç kaybı nöbetlerini de içeren, karışık nöbetleri olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Tüm bu koşullarda karbamazepin nöbetleri alevlendirilir.Nöbetlerin alevlenmesi halinde karbamazepin kesilmelidir. Karbamazepin ileri derecede karaciğer bozukluğu veya aktif karaciğer hastalığı durumlarında derhal kesilmelidir. Epileptik Gebelerin özel bir dikkatle tedavi edilmeleri gerekir. Özellikle gebeliğin ilk 3 ayı içerisinde yarar/zarar oranı dikkatle değerlendirilmelidir. Karbamazepin Kullanan anneler bebeklerini, olası yan etkiler (aşırı uyku, alerjik deri reaksiyonu gibi) bakımından bebeğin izlenmesi kaydıyla emzirebilirler. Karbamazepin Neden olduğu sersemlik ve uyuşukluk, hastaların reaksiyon yeteneği azaltabilir; bu nedenle hastalar araç sürerken veya makine kullanırken dikkatli olmalıdırlar.

Yan Etkileri:

 Sersemlik,ataksi, uyuşukluk, halsizlik, baş ağrısı, çift görme, uyum bozuklukları(bulanık görme gibi), alerjik deri reaksiyonları, şiddetli olabilen ürtiker,lökopeni, trombositopeni, eozinofili, genellikle klinik olarak ilgili olmayan yüksek gama GT değerleri (karaciğer enzim indüksiyonuna bağlı), yüksek alkalen fosfataz, ağız kuruluğu, ödem, sıvı tutulması, kilo artışı,antidiüretik hormona (ADH) benzer etkisine bağlı olarak gelişen, ender durumlarda letarji, kusma, baş ağrısı, mental konfüzyon, nörolojik anormallikler ile birlikte görülen su entoksikasyonuna yol açan hiponatremi ve düşük plazma osmolalitesi.

İlaç Etkileşimleri: 

İzoniyazid, verapamil, diltiazem,dekstropropoksifeeni, viloksazin, fluoksetiini, fluvoksamiini, simetidiini,asetazolamid, danazol, desipramin, nikotinamid (yetişkinlerde yalnız yüksek dozlarda), nefazodon, makrolid antibiyotikler (örn: eritromisin,troleandomysiini, josamisin, klaritromycin), azoller (örn: itrakonazol,ketokonazol, flukonazol), terfenadin ve loratadin karbamazepinin plazma düzeylerini yükseltir. Fenobarbital, fenitoin, primidon, progabid veya teofilin, etosüksimid, fensuksimid, rifampisin, cisplatin veya doksorubisin,klonazepam, valproic asit ve valpromid karbamazepinin plazma düzeyiniazaltabilir.

Doz Önerisi:

 epilepside,Kazepin İle tedavinin küçük dozlarda başlatılması ve daha sonra istenen terapötik etki sağlanana kadar dozun bireysel olarak artırılması önerilir.Erişkinlerde tedaviye günde 1-2 kez 200 mg ile başlanır.Daha sonra doz optimum yanıt alınıncaya kadar azar azar artırılmalıdır(genellikle günde 2-3 kez 400 mg). Çocuklarda kg başına 10-20 mg olacak şekilde; 1 yaşına kadar günde 100-200 mg, 1-5 yaş arası günde 200-400 mg, 6-10 yaş arası günde 400-600 mg, 11-15 yaş arası günde 600-1000 mg önerilir.Bu miktarlar günde birkaç doza bölünerek verilir.Trigeminal nevraljide,günlük 200-400 mg başlangıç dozu,ağrı kayboluncaya kadar azar azar arttırılır (genellikle günde 3-4 kez 200 mg), sonra doz sürek düzeyleri yeterli oluncaya kadar kademeli olarak azaltılır. Yaşlılarda ve duyarlı kişilerde günde 2 kez 100 mg’lik başlangıç dozu önerilir.Alkolü bırakma sendromunda ortalama doz günde 3 kez 200 mg’dir. Ağır durumlarda bu doz ilk birkaç gün içinde artırılabilir(günde 3 kez 400 mg gibi).Diabetes insipidus erişkinler için ortalama doz günde 2-3 kez 200 mg’dir. Çocuklarda doz, yaş ve kilo ile orantılı olarak azaltılmalıdır.Ağrılı diyabetik nöropati ortalama doz günde 2-4 kez 200 mg’dir.